“Ik geloof dat veel van mijn werk gaat over het begrijpen van mijzelf door het fotograferen van andere mensen.” Fotograaf Ysa Pérez’ werk getuigt van haar zoektocht naar haar stem en identiteit.
Ysa studeerde Advertising Photography aan het Rochester Institute of Technology (RIT). Haar opleiding legde de nadruk op het technische aspect, waardoor ze toegang kreeg tot de nieuwste fotoapparatuur. Hoewel Ysa aanvankelijk geïntimideerd was door de kennis die nodig was om de apparatuur te bedienen, hielp de ervaring haar om er handig in te raken. Hoewel Ysa het aan haar opleiding te danken heeft dat ze haar liefde voor fotografie heeft ontdekt, zijn er veel factoren in haar vroege vormingsperiode die haar werk hebben gemaakt. Aan het begin van haar carrière fotografeerde ze en dompelde ze zich onder in verschillende kringen in New York City (NYC). “Ik voelde me altijd aangetrokken tot mensen. Ik was een kameleon voor groepen.” Toen ze opgroeide, voelde Ysa zich verloren en alleen. Zich integreren in de wereld van haar onderwerp hielp om hiermee om te gaan. Mensen ontmoeten met haar camera in de hand gaf haar een sterker gevoel. Haar tijd in NYC vormde haar netwerk dat uiteindelijk leidde tot samenwerkingen met verschillende kunstenaars. Deze foto’s markeerden haar vroege portfolio. Ook haar tijd bij GQ en Nylon na haar afstuderen bracht haar de zelfverzekerdheid bij die nodig is om in gedrukte publicaties te werken.
Ysa’s eerste grote invloed is haar moeder, die zij beschouwt als een volleerd kunstenaar. Bij het bekijken van oude familiefoto’s van haar moeder realiseerde ze zich dat haar aanleg voor fotografie iets was wat zij beiden deelden. Het zien van deze verbinding overbrugde de emotionele afstand tussen hen beiden.
Ysa fotografeert wat haar interesseert: live muziek, sociale evenementen, interessante bestemmingen. “Ik ben geïnteresseerd in het documenteren van wat er is… Ik vind het fascinerend om een vlieg op de muur te zijn.” Tijdens haar vrije dagen geeft ze de voorkeur aan een onopvallende benadering van fotografie. Ze noemt dit haar “fototherapie” en kiest ervoor om met haar camera rond te lopen en te zien wat ze spontaan tegenkomt. De eenvoud van Ysa’s voorkeursaanpak komt overeen met haar filosofie dat fotoapparatuur niet het resultaat van haar shoots mag bepalen. Haar werkproces berust ook sterk op haar eigen intuïtie en vermogen om zelfs bij schaarste iets tot stand te brengen.
Portretten bepalen het grootste deel van Ysa’s redactionele oeuvre. Meer gereduceerde sessies stellen haar echter in staat zich te concentreren op de band met haar onderwerp en haar verlangen om een uniek moment met hen door haar lens te laten zien. Ysa’s beelden tonen haar veelzijdigheid; van het volgen van supermodel Adriana Lima en het Miami City Ballet tot het vastleggen van de band met haar ouders.
Recentelijk heeft Ysa een verschuiving ondergaan in haar motivaties. Ze is vastberaden om alleen op zichzelf te vertrouwen. Haar houding werd grotendeels bepaald door haar angst om hulp te vragen. Door te leren anderen de hand te reiken, gelooft ze dat ze met haar komende werk nieuwe wegen kan inslaan. Momenteel draagt ze een deel van haar tijd bij aan haar martial arts community, waar ze zowel traint als fotografeert. “Ik ben op een punt in mijn werk dat het heel bevredigend is om andere mensen gelukkig te maken met mijn foto’s. Dat is wat me inspireert… hoe fotografie mensen over zichzelf laat voelen.”
