Kleur en poëzie kenmerken de geabstraheerde gezichten en ritmische lijnen van het werk van Rebwar Saed. Rebwar werd geboren in Sulaymaniyah, Koerdistan, waar hij tegenwoordig decaan is van de College of Fine Arts. Voordat hij begon met schilderen schreef hij poëzie, schilderen werd een manier om zijn verzen om te zetten in beeld.
De relatie tussen kleuren en woorden blijft gedurende de jaren een terugkerend element in zijn werk. In 1999 stuurde hij 700 van zijn eigen mixed media-kunstwerken op A5-formaat naar dichters over de hele wereld met het verzoek om de verzen die zijn afbeeldingen inspireerden terug te sturen. Hij ontving 350 gedichten uit alle continenten en verzamelde ze voor zijn project Colour and Word. In de reeks tweeluikomhelzingen getiteld Dagboek en zijn scènes op hout latten Kleuren op grijze tijd zien we verschillende hoofdstukken van een episch verhaal.
Rebwars werk op het doek wordt gekenmerkt door een sierlijk kubisme waarin golvende zwarte lijnen zijn geheimzinnige portretten tekenen. De kunstenaar is speels met perspectief: zijn onderwerpen staren zowel elkaar als de kijker recht in de ogen, wat een gevoel van intimiteit oproept. In de Dagboek serie smelten de figuren in tedere omhelzingen in elkaar, samen en alleen in pastelkleurige werelden. Rebwar weergeeft deze scènes met acrylverf op doek en laat daarbij de kleuren zo soepel in elkaar verlopen dat het doet denken aan de kleurspeling van aquarel.
De veelzijdige taal van de kunstenaar varieert van politiek tot poëtisch en komt zowel op het doek als in beeldhouwkunst tot uiting. Bij zijn terugkeer uit Londen werkte hij met klei als het ultieme materiële symbool van aarde, land en het behoud van het verleden: “de fysieke substantie van de aarde in Koerdistan zelf als de oorsprong van al het creatieve materiaal.”
