Meryem Slimani fotografeert haar muze in felle kleuren, altijd het schitterende middelpunt van de compositie. In elk portret bloeit haar onderwerp op in de rest van het beeld en vult het met kleur en patroon. Het is Najate Leklye gezien door de ogen van haar dochter, wiens werk wordt gekenmerkt door de intimiteit van hun relatie.
Het werk van Meryem begon als bezigheidstherapie. Ze startte een blog en een Instagram-account waarmee ze door de online landschappen van body positivity en streetwear navigeerde. Af en toe verscheen haar moeder als cameo op de foto’s van Meryem, in heldere kleuren en patronen vulden ze elkaar aan. Ze gebruikten de self timer op Meryems telefoon en leunden deze tegen haar boeken op het balkon of in de achtertuin van haar moeder. Najate stond snel centraal, gestyled, geregisseerd en gefotografeerd door haar dochter. “Ik hou van de zichtbaarheid van mijn moeder als een oudere vrouw en een zichtbaar moslima, zij loopt tegen hele andere dingen aan dan wij als jongere vrouwen van kleur”, vertelt Meryem over haar beslissing om haar moeder te blijven fotograferen.
Elk portret begint als een puzzel in haar hoofd: het eerste stukje kan van alles zijn, van een trui tot een gevoel. Meryem haalt haar inspiraties uit haar eigen kast, de kast van haar moeder of de kast van haar man en struint vervolgens over de markt om het perfect bijpassende textiel te vinden waarmee de styling tot leven komt. Ze noemt de kast van haar moeder een vintage schatkist vol kleding uit de jaren tachtig en negentig, waaronder traditionele kleding uit Marokko. Dit, gecombineerd met streetwear die de Nederlandse stadscultuur definieert, vormen de hoekstenen van Meryem’s styling. Er zijn enkele favoriete stukken waarin de twee werelden elkaar kruisen, zoals de Nike-hijab of een Daily Paper-sweater met een rijk rood en groen kleurblok. Merken als de laatste symboliseren een verhaal dat Meryem nauw aan het hart ligt. “Ze zijn opgericht door jonge mensen van kleur die hun eigen pad willen bewandelen. Het is niet alleen mooi, het is ook het creëren van ruimte. Mensen die trouw blijven aan waar ze vandaan komen – verstop je niet, laat jezelf zien. En als mensen het niet cool vinden, is het niet voor hen.”
Door ruimte te creëren voor zowel zichzelf als haar moeder, heeft Meryem hun verhaal vertaald naar een die velen aanspreekt. Er bestaat een universaliteit in wat zo intiem voor hen is: het leven in een grote stad, het leven tussen verschillende culturen, het evenwicht tussen generatieverschillen en de liefde tussen een moeder en haar dochter.