Commune

Commune
Pris Roos
1 Oct – 21 Nov 2021

Pris Roos weergeeft haar muzes in olieverf en oliepastels op hun gemak, maar ook strijdbaar in hun eigen omgeving: de straat. De kunstenaar viert de zelfexpressie van haar onderwerpen. In Commune hanteert Pris Roos de kracht van representatie.

De geportretteerden spreken voor zich, maar worden hulde gebracht door een wazig, kleurrijk impressionisme dat doet denken aan de informaliteit van straatfotografie. Het onderwerp varieert van de persoonlijke close-ups van twee stralende tantes die poseren voor een portret of een groep vrienden die voor een winkel hangen, tot het politieke: een protest tegen politiegeweld, als eerbetoon aan George Floyd en Mitch Henriquez.

De werken die in Commune worden getoond zijn ver verwijderd van de meer traditionele portretkunst waarmee Pris Roos op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten begon, waar ze docenten en medestudenten schetste. De verschuiving vond plaats toen ze dichter bij huis inspiratie vond: de toko van haar ouders, een ruimte van constante beweging en een kruispunt van culturen. Klanten worden er vrienden en de toko zorgt niet alleen voor de smaak van ‘thuis’ uit Pris haar eigen Indonesische roots maar ook uit Vietnam, China, Suriname en de ABC-eilanden. “Het is waar ik ben opgegroeid, waar ik heb geleefd. Ik laat mijn eigen omgeving zien.”

Bij het weergeven van haar omgeving ging Pris al snel van de gezichten in de toko naar de gezichten van de buurt, en zo van de buurt naar de stad. Haar tijd als stadstekenaar van Rotterdam trainde haar ogen en ze speurde de straat af naar de figuren die de buurt kenmerkten. Vanuit haar raam keek ze naar de bakkerij en de kapperszaak in haar straat en identificeerde ze haar verwanten. Dit legde de basis voor de scenes in deze expositie.

Commune vertegenwoordigt de verschillen die in Nederland toch samenhangen en brengt ze zo dicht mogelijk bij de kijker. Pris Roos herinnert ons eraan dat deze beelden niet abstract zijn of buiten ons bestaan. “Ik schilder wel mijn eigen buurt maar het zou net zo goed de bakkerij in je eigen straat kunnen zijn. Deze plekken zijn zo belangrijk voor de straat, voor de stad. En deze plekken heb jij ook nodig. Ze zijn dus ook onderdeel van jouw identiteit.”